Obowiązki księgowego w Norwegii

Obowiązkiem księgowego jest rejestracja każdej transakcji w rachunkowym systemie. Jest to niezbędne, gdyż informacje zawarte w systemie stanowią podstawę kwot widniejących w raportach oraz służą do przygotowywania sprawozdań rachunkowych.

Koniecznością przy prowadzeniu działalności firmy jest poprawne wystawianie faktur. Faktury możemy zacząć wystawiać w momencie otrzymania numeru organizacyjnego firmy i uruchomieniu firmowego konta bankowego. Najlepszym sposobem na wystawianie faktur jest korzystanie ze specjalistycznych programów (np. Faktura Larsen, Sendregning, Mamut Business Software), nie mniej jednak nie jest to obligatoryjne – można sporządzać faktury pisemnie. Niezbędnymi informacjami, które muszą zostać zawarte w fakturze, są: numer faktury, numer organizacyjny firmy, data wystawienia faktury oraz płatności, dane sprzedawcy i nabywcy, numer konta bankowego, krótki opis usługi lub towaru oraz suma jaką trzeba zapłacić za produkt/usługę.

W Norwegii istotne znaczenie mają podatki. W kraju fiordów przedsiębiorca jest zobowiązany do uiszczania ich w formie zaliczek. Pośród należności można wymienić:

– dochodowy podatek w wysokości 28% przychodów firmy

– 11% podatek odpowiadający polskiemu ZUS-owi

– podatek od zatrudnienia (w przypadku posiadania pracowników, 14,1% od wysokości pensji brutto)

W przypadku dwóch pierwszych podatków, najpierw deklaruje się wysokość dochodów w roku obrotowym, po czym urząd oblicza 39% opłatę, która zostaje podzielona na 4 raty. Jeśli okaże się, że rzeczywiste wpływy są różne od zakładanych, wówczas podatnik otrzymuje zwrot lub jest zobowiązany dopłacić należną sumę.

Odpowiednikiem polskiego VAT-u w Norwegii jest Merverdiavgift, czyli w skrócie MVA. Muszą go zapłacić przedsiębiorstwa, których obroty przekroczyły 50 tys. NOK w przeciągu roku kalendarzowego. Płatności podatku MVA, wynoszącego 25%, dokonuje się w sześciu terminach:

1) 10 kwietnia – za styczeń i luty

2) 10 czerwca – za marzec i kwiecień

3) 10 sierpnia – za maj i czerwiec

4) 10 października – za lipiec i sierpień

5) 10 grudnia – za wrzesień i październik

6) 10 lutego – za listopad i grudzień

W Norwegii pożądana jest obecność tamtejszego audytora, przy każdej formie działalności. Istnieją oczywiście wyjątki od reguły. Rewident nie jest obowiązkowy w przypadku firm jednoosobowych oraz spółek z. o. o., które zatrudniają maksymalnie 5 pracowników, pod warunkiem, że nie odniosły profitu większego niż 5 mln NOK.

Ostatnią ważną sprawą, wchodząca w zakres obowiązków księgowego, jest przechowywanie dokumentów. Czas przechowywania zależy od rodzaju dokumentu np. 3,5 roku należy zachowywać karty czasu pracy, a 10 lat – roczne sprawozdania finansowe.